İŞLETME VE HUKUK;
İŞLETMELERİN İŞ VE TİCARET HUKUKU’YLA İLİŞKİSİ
İÇİNDEKİLER:
1-
İŞLETME VE İŞ HUKUKU
2-
İŞLETME VE TİCARET HUKUKU
a)Ticarî İşletme Hukuku
b)Şirketler Hukuku
c)Kıymetli Evrak Hukuku
d)Deniz Ticareti Hukuku
e)Sigorta Hukuku
Toplumdaki
herhangi bir unsur gibi işletmeler de hukuki ilişkilerden soyutlanamaz.
İşletmeler de, aynen fertlerde olduğu gibi farklı birtakım hukuki ilişkiler
içindedir. Bu çerçevede bir işletme, kişilerle, diğer işletmelerle ve devletle
arasındaki ilişkiler sebebiyle “hukuk” ortamında hayatını sürdürür. Yani
faaliyetlerini, kuruluşundan tasfiyesine kadar “hukuki şemsiye” altında icra
eder.
Sosyal ve ekonomik düzenin
sağlanması maksadıyla kanun, tüzük, yönetmelik ve diğer yazılı olan ve olmayan
kurallar ihdas edilmiştir. Bu hukuki düzen -belirtildiği üzere- ekonomideki
temel unsurlardan biri olarak, işletmeleri de yakından ilgilendirmektedir.
Nitekim işletmeler; kuruluş çalışmalarını kanuni düzenlemeler çerçevesinde
yerine getirir, faaliyetlerini belirli sınırlar dahilinde icra eder, hak ve
sorumluluklarını gözetler. İşletme ve hukuk arasındaki ilişkiler; İş kanunu,
Medeni Kanun, Ticaret Kanunu, Vergi Kanunu ve benzeri kanunlardan etkilenmektedir.
Bu şekilde işletmenin; devlete, özel kişi ve kuruluşlara karşı men edici,
düzenleyici, teşvik edici kural ve tedbirlerle ilgili bilgi sahibi olması ve
bunlara uygun bir tarzda hareket etmesi sağlanmaktadır.[1]
Bu derleme çalışmasında; İşletmeleri
ilgilendiren hukuki çerçeve dahilinde öncelikle İş Hukuku, müteakiben Ticaret
Hukuku hakkında bilgi aktarılacaktır.[2]
Burada, hukuk dalları ile ilgili kısa tanımlamalara ve çerçevelerine ilişkin
kısa bilgilere yer verilmektedir. Maksat; işletmelerin, faaliyetleri esnasında
iç içe bulundukları hukuki ortam hakkında genel bilgi sunulmasıdır.
1- İŞLETME VE İŞ HUKUKU
İş Hukuku, işçi ve işveren
arasındaki ilişkileri düzenleyen hukuk kuralları şeklinde tanımlanabilir. İşçi,
bir hizmet akdine dayanarak herhangi bir işte ücret karşılığı çalışan kişidir.
İşveren ise, işçiyi çalıştıran kişidir. İşçi ile işverenin ilişkilerini kendi
aralarında düzenlemelerine imkan sağlayan hukuk kurallarına Ferdi İş Hukuku adı
verilir. Bu ilişkileri sendikalar vasıtasıyla düzenlemelerine imkan tanıyan
hukuk kurallarına ise Toplu İş Hukuku denir.
Ferdi İş Hukuku’na göre; işçi ve
işveren arasındaki ilişkiler, Hizmet Akdi ile düzenlenmektedir. Borçlar
Kanunu’nun 313.maddesine göre; “Hizmet akdi öyle bir mukaveledir ki onunla
işçi, muayyen veya gayri muayyen bir zamanda hizmet görmeyi ve iş sahibi dahi
ona bir ücret vermeyi taahhüt eder.” Buna göre hizmet akdi ile işçi ve işveren
arasında bir ilişki kurulmaktadır. Bu ilişkilerde kanunların emredici
hükümlerinin dışına çıkılması söz konusu olamaz.
Toplu İş Hukuku’nda ise ilişkiler,
sendikalar tarafından düzenlenir. Sendikalar, işçilerin veya işverenlerin
ilişkilerinde ortak sosyo-ekonomik hak ve menfaatlerini korumak ve geliştirmek
için meydana getirdikleri tüzel kişiliği haiz kuruluşlardır.
Sendika-işçi-işveren ilişkileri, Toplu İş Sözleşmesi ile tespit edilir. Toplu
İş Sözleşmesi; hizmet akdinin yapılması, muhtevası ve sona ermesi ile alakalı
hususları düzenlemek üzere işçi sendikaları ile işveren sendikaları veya
sendika üyesi olmayan işveren arasında yapılan bir sözleşmedir. Sözleşmenin
hazırlanması sırasında görüşmelerin olumlu sonuçlanmaması halinde sendika
kararıyla işçilerin grev yapma hakkına sahiptir. Greve gidilmesi halinde
işverenin de lokavt yapma hakkı vardır.
İşçi ve işveren arasındaki her türlü
uyuşmazlık; İş Mahkemeleri, Yüksek Hakem Kurulu, Özel Hakem ve Resmi Arabulucu
vasıtasıyla çözüme kavuşturulur.
2- İŞLETME VE TİCARET HUKUKU
İşletmeyi yakından ilgilendiren
diğer bir hukuk dalı da Ticaret Hukuku’dur. Ticaret Hukuku, Medeni Hukuk ve
Devletler Hususi Hukuku ile birlikte, özel hukukun bir alt dalını
oluşturmaktadır.
Ticaret Hukuku, ticaretle ilgili
işlemlerde uygulanmak üzere yürürlükte bulunan kuralların tümüne verilen bir
isimdir. Ticaret, ekonomide üretim ve tüketim arasında aracılık olup hizmet
sektörü kapsamında dikkate alınan bir faaliyettir. Ekonomik faaliyetler;
üretim, değişim, tüketim ve bölüşüm gibi konuları içine aldığı için ticari
faaliyetlerden daha geniş kapsamlıdır. Ticaret Hukuku, önceleri sadece dar
anlamda ticaretle ilgilenmekte iken, giderek ekonomik faaliyetlerin tüm
yönlerini içine alacak biçimde genişletilmiştir.[3]
Bu hukuk kolu, ticari hayatın
gereklerine uygun bir şekilde ve özel hukukun bir disiplini olan medeni hukukun
düzenlediği alanlar dışında teşekkül etmiş olup, ticari işletme ile alakalıdır.
Ülkemizde bu kapsamda mevcut olan Ticaret Kanunu da Medeni Hukuk’un ayrılmaz
bir parçası niteliğindedir. Mevcut Ticaret Kanunu, 6762 sayılı ve 1 Ocak 1957
tarihli olup şu kısımlardan müteşekkildir: Umumi Hükümler, Ticari İşletme,
Şirketler Hukuku, Kıymetli Evrak Hukuku, Deniz Hukuku, Sigorta Hukuku ve Son
Hükümler.[4]
Müteakip başlıklarda bu alt hukuk dallarıyla ilgili genel bilgi aktarımında
bulunulacaktır:[5]
a)Ticarî İşletme
Hukuku
Ticari işletmeler Hukuku, ticari işletmeler ve bunlarla
ilgili ilişkileri düzenler. Ticari işletme, ticarethane veya fabrika ya da
ticari şekilde işletilen diğer müesseseler olup bunu kendi adına işleten kişi
“tacir” olarak isimlendirilir. Bir işletme, Adalet Bakanlığı’nca tayin edilen
sicil memuru tarafından ticaret siciline kayıt edilir. Bu suretle tacir,
ticaret yapma hakkına sahip olur. Her ticari işletmenin, bir ticaret ünvanı ve
işletme adı vardır. Haksız rekabet kanunen yasaktır. Her işletme ticari
defterler tutmak ve bu defterleri on yıl boyunca saklamak mecburiyetindedir.
b)Şirketler Hukuku
Ticari şirketlerin kuruluşunu, faaliyetlerini ve birbiriyle
olan ilişkilerini düzenleyen kurallardır. Ticari şirketler; kollektif,
komandit, anonim ve limited şirketlerden oluşur. Bunlar, hükmi şahsiyeti haiz
kuruluşlardır. Bu kuruluşlar; sermaye meblağı, sermayedar sayısı vb.
kıstaslarla birbirinden farklılık arz etmektedir.
c)Kıymetli Evrak
Hukuku
Kıymetli evrakla ilgili kuralları içeren hukuk dalıdır.
Kıymetli evrak, kanunda tespit edilmiş olan şekil şartlarına uygun olarak
hazırlanmış yazılı senetlerdir. Ticaret kanunumuza göre bu senetler başlıca;
poliçe, çek ve bono şeklindedir. Bunlara Kambiyo Senetleri de denmektedir.
Ayrıca, hisse senedi, tahvil, konşimento ve umumi mağazalarca çıkarılan makbuz
senedi ve varant gibi senetler de kıymetli evrak olarak kabul edilmektedir.
d)Deniz Ticareti
Hukuku
Denizlerde gemilerle yolcu ve eşya taşıma işleri ile ilgili
ilişkileri düzenleyen hukuk kurallarıdır. Denizlerde kazanç elde etme
maksadıyla kullanılan gemilere “ticaret gemisi” denir. Her geminin bir bayrağı,
yani bağlı olduğu devleti ve bir de bağlama limanı, yani geminin idare edildiği
limanı vardır. Ayrıca her geminin sicile kaydedildiği bir gemi sicili vardır.
Gemiyi ticari maksatla kullanan kişiye “donatan” adı verilir. Gemiyi sevk ve
idare eden şahıs, yani “kaptan” ise, donatan tarafından tayin edilmiş olup
gemideki yolcu ve malların sorumlusu konumundadır. Deniz yoluyla eşya taşımak
üzere yapılan sözleşmeye “navlun sözleşmesi”, alınan ücrete ise “navlun” adı
verilir.
e)Sigorta Hukuku
Mal ve cana gelecek, beklenen veya beklenmeyen zararların
giderilmesi maksadıyla ortaya konmuş hukuk kurallarıdır. Bu hukuk dalı, Sosyal
Güvenlik Hukuku içinde yer alan sosyal sigorta uygulamalarından farklıdır.
Sosyal Sigortalar, işçi statüsünde çalışanların iş yapamaz hale düşmeleri
durumunda hayatlarını devam ettirebilmeleri için kendilerine devletçe sağlanan
güvencedir. Bu hukuk dalının ilgi alanı ise, ticari faaliyetler esnasında mal
ve canla alakalı karşılaşılan hususlardır.
İşletmeler;
faaliyetlerini icra ederken, şemsiyesi altında bulundukları kanunların farkında
olmalı ve bu çerçevede riayet etmekle mükellef oldukları hukuk kurallarını iyi
bilmelidir. Tespit edilmiş kurallar dahilinde hareket edilmesi halinde,
sağlıklı faaliyetlerin icrası daha mümkün hale gelecektir. Böylece ticari
temelde işçi, işveren ve devlet arası hak ihlali söz konusu olmayacaktır.
Elbette söz konusu ortam, ancak uygun ve işletilebilir hukuk kurallarıyla
mümkündür. Böylesi bir hukuki ortamın oluşturulması ise ilgili otoritelerin
vazifesidir.
Derleyen:Mehmet Behzat
Ekinci,
İstanbul, İktisat, Doktora.
** Ekonomi ve Kültür
Bülteni, “İşletme ve Hukuk; İşletmelerin İş ve Ticaret Hukukuyla İlişkisi”,
Temmuz 2003, ss.18-20.
[2] Faruk Andaç, Ö.Adil Atasoy, Hukukun Temel Kavramları, Kayseri, Erciyes Üniversitesi, İ.İ.B.F.,
1992, s.46-47.
[3] Halil Seyidoğlu, Ekonomik Terimler-Ansiklopedik Sözlük, Ankara, Güzem Yayınları,
1992, s.865
[4] Ali Bozer, Celal Göle, Ticaret Hukuku Bilgisi, Ankara, Banka ve Ticaret Hukuku Araştırma
Enstitüsü, Yayın No:273, 1994, s.2-3.